Wat de weegschaal niet vertelt

Ik heb net het boek van Bart Braun gelezen Wat de weegschaal niet vertelt. Alles wat je moet weten over overgewicht en afvallen. Dit is gewoon een leuk boeiend boek. Ik heb niet de pretentie dit boek samen te vatten. Dat kan ook niet in een blogje, omdat daar eenvoudigweg te veel informatie voor in het boek staat. Ik haal er hier en daar wat boeiende quotes uit en nodig je uit om het boek zelf te kopen en helemaal te lezen. Het is informatief voor mensen die zelf lijnen. Maar ook is het een aanrader voor diëtisten die dol zijn op kcal tellen. Bart legt uit wat er met je lichaam gebeurt als je probeert af te vallen en waarom diëten dus niet werken.

Bart werd niet blij van een bezoek aan een diëtist

Bart ging zelf naar een diëtiste en kreeg een lijstje met aanbevolen, middenweg en uitzonderingen. Van zo’n lijstje alleen al word je treurig 🙁 Misschien zouden we meer bewust moeten genieten van eten.

 

In het boek komt duidelijk naar voren dat de een echt meer kan eten dan de ander zonder dik te worden. Vraag blijft wel of iedereen wel goed genoeg kan aangeven wat hij of zij eet. Mensen zijn in het algemeen slecht in het inschatten van hoeveelheid kcal die ze hebben gegeten. Mensen eten geen kcal maar volume. Bovendien zijn mensen geneigd om door te eten tot de portie op is.

Wat ik jammer vind is dat Bart wetenschapper is, zich (terecht) zo presenteert en dan toch zo enorm ongenuanceerd over natuurgeneeskundigen spreekt. Wat dom is komt volgens hem van natuurgeneeskundigen (niet een woord trouwens dat hij zelf noemt). Ja er zijn zeker natuurgeneeskundigen die onzin uitkramen, maar er zijn er ook die zich net als Bart zelf met feiten bezig houden. Er zijn ook gepromoveerde artsen die onzin over voeding verspreiden. Daarmee zijn ook niet direct alle artsen dom. Overigens staat verder op dat hij zeker niet alle kruidenmiddelen kwakzalverij vindt. Dat is mooi meegenomen 🙂

Misschien eten mensen te veel door een gebrek aan voedingsstoffen

Mooi vind ik de opmerking dat veel mensen misschien wel te veel eten omdat ze onbewust voedingsstoffen tekort komen. Dit klinkt plausibel. Overigens is dit nog niet wetenschappelijk bewezen.

Blijvend je leefstijl veranderen is iets anders dan op dieet gaan. Precies, dat is de reden dat ik geen voorstander ben van dieten. In het boek staat dat mensen dikke mensen haten, omdat ze vinden dat het hun eigen schuld is dat ze te dik zijn. Ze worden dus gediscrimineerd. Dikke mensen zijn vaker depressief. Ook het omgekeerde geldt: depressie vergroot de kans op overgewicht.

Er is niet één oorzaak voor overgewicht en dus ook niet één oplossing. Misschien zou bijvoorbeeld een frisdrankbelasting kunnen helpen. Als dat voorlopig niet mogelijk is, kunnen we op z’n minst ophouden met het subsidiëren ervan. Europa deelt elk jaar 50 miljard euro uit aan landbouwsubsidies en een groot deel daarvan maakt ongezond eten goedkoper. Zo gaat het geld niet alleen naar boeren, maar ook naar bedrijven die hogerop in de keten zitten. Suikerfabrikanten krijgen samen ongeveer 100 miljoen euro subsidie; en hun klanten ook weer: Haribo krijgt jaarlijks 3 ton.

Leefstijl aanpassen

Conclusie is dat afvallen echt niet zo simpel is als alleen minder eten en meer bewegen. Wat mensen beweren erin te zien, zegt meer over henzelf dan over het probleem. De een vindt ongezond eten te goedkoop Wel is het ook als je veel te dik bent voor je gezondheid al mooi als je 10% afvalt. Het gaat niet alleen om het afvallen maar ook om behoud van het nieuwe gewicht. En dat is moeilijk. Je leefstijl aanpassen is echter het enige aspect van overgewicht waar je zelf invloed op hebt.