Ik wist niet wat ik moest vinden van TTIP. Jij wel?

Al maanden vond ik dat ik iets moest vinden van TTIP. Maar ik had eigenlijk geen mening, omdat ik niet begreep waar het nu daadwerkelijk over ging. Ik las alleen maar informatie dat ik er tegen zou moeten zijn. Maar ik kan niet ergens tegen zijn als ik niet weet wat de andere standpunten zijn. Zoals een student vorige week tegen me zei (over een ander onderwerp): ‘ik heb geen mening, want ik weet onvoldoende wat de voors en tegens zijn‘. Wat zou het fijn zijn als meer mensen zo weloverwogen zouden reageren.

Wat is TTIP

Het lijkt of TTIP ons alleen ellende gaat geven, maar als iedereen daar zo over zou denken zou dit onderwerp al lang van tafel zijn. Het lijkt over chloorkip te gaan, maar is dat ook zo? TTIP is een afkorting voor Transatlantic Trade and Investment Partnership, oftewel het Trans­Atlantisch Vrijhandels­ en Investeringsverdrag. Het is een voorstel om de handel tussen Europa en de VS eenvoudiger te maken.

Mogelijke voordelen

In Nederland wordt door ‘non-tarifaire barrières’ (kwaliteitseisen) de handel nu (nog) beperkt. In sectoren waar Nederland heel goed scoort zoals agrifood, high tech, horticultuur, water, zuivel of chemie, is de kans groot dat het opheffen van die belemmeringen geld op kan leveren. Dat hoeft niet per definitie ten koste van voedselveiligheid te gaan. Maar kan bijvoorbeeld ook gaan over het vereenvoudigen van zeer complexe administratieve procedures. Dat lijkt me voor niemand iets om tegen te zijn. Omdat er nog veel onduidelijk is, is het erg lastig om uit te rekenen wat het Nederland op zal leveren. Wel lijkt duidelijk dat bijvoorbeeld de meeste winst te behalen is in de agro-food/horticultuur, high-tech en chemie. Daar kunnen onderhandelaars dus rekening mee houden.

Mogelijke knelpunten

Het onderwerp is zo groot dat het zowel voor belangenorganisaties als burgers te groot is om te kunnen snappen. Hierdoor ontstaat de houding ‘ik ben tegen‘.

Onderhandelingen zijn gebaat bij openheid maar tegelijkertijd is het zo dat meer kan worden bereikt met onderhandelingen als op voorhand alles bespreekbaar is. De voorwaarden voor voedselveiligheid in Europa en Nederland zijn anders dan in Amerika. Zo is Nederland geen voorstander van chloorkip, maar wil Amerika geen kip met antibiotica. Dat vergt dus veel nauwkeurige afstemming. Tegenstanders gaan er vanuit dat dit sowieso negatief uit zal pakken, maar dit hoeft niet zo te zijn.

Last but not least het arbitragesysteem. Al jaren geldt ISDS, dat een afkorting is voor  Investor-State Dispute Settlement. Hierbij kunnen rechtszaken in het geheim worden afgehandeld. Het krijgt nu aandacht omdat het zou worden opgenomen in TTIP. Bij ISDS kunnen bedrijven tegen landen in beroep gaan. Het lijkt wenselijker als landen tegen elkaar in beroep kunnen gaan via de route van de World Trade Organisation (WTO).

Conclusie

TTIP is heel complex en alleen ‘tegen zijn’ helpt niemand. Het is wel goed om het kritisch te volgen, maar dat doe je niet door partijen te volgen die alleen tegen zijn.

PS

Ik promoot TTIP niet, maar wil graag het geheel belichten. Ik vind TTIP een erg lastig onderwerp. En om mijn blog te schrijven gebruikte ik daarom informatie van deskundigen:
Ik heb mijn stuk geschreven op basis van deze informatie van Marcel Canoy.
Ook dit stuk van Steven Brakman las ik.