Weer zo’n dag

Vanmorgen stond ik op. Ik probeerde het te negeren, maar ik tril ook vandaag nog steeds door de eindeloze stress. Want ja, ik de eindeloze vechter kan er niet meer tegen. Maar daar is nu even geen tijd voor. Ik heb een online vergadering en wie weet, levert dat wat geld op. Wat fijn, een heel boeiend gesprek en een vraag voor een betaald klus(je) dat ook nog eens heel erg leuk is.

Ik stuur net ook nog twee sollicitatiebrieven op passende functies. Dat hoort immers. Ook al zal ik weer niet worden aangenomen. Want mensen nemen liever iemand aan, die zoals hen is. En zeker niet iemand die zzp’er is geweest. Die blijven vast niet. Niemand vraagt waarom ik zzp’er ben. En of ik loyaal ben en dus wel wil blijven.

 

 

 

Ondertussen help ik mensen tussendoor met financiële zaken. Zo goed als niemand weet meer hoe onze energiekosten in elkaar zitten. Er is heel veel over geschreven, maar er bestaat geen duidelijk overzicht. Diegene die daar riant voor worden betaald, hebben geen zin daar tijd in te steken. Daarom heb ik dat overzicht maar gemaakt. Morgen staat het online. Vanmiddag help ik nog iemand met het aanvragen van de energietoeslag.

Ik was 40 jaar, ziek geweest, ik kon geen structureel werk vinden. Ik zat in de bijstand en had een betaalde klus. Uiteraard had ik dat gemeld aan de gemeente en zou ik dat geld volledig inleveren. Tussendoor overleed ook mijn zus nog onverwachts. Ik moest op gesprek komen bij de gemeente Amersfoort, die me ten onrechte mijn uitkering ontnam en in een uur vijf keer zei dat het er niet toe deed dat mijn zus was overleden. Ik beloofde mezelf dat ik dit niet meer hoefde mee te maken en werd zzp’er.

Ik leef al jaren van een bedrag ver onder het sociaal minimum en ben nu bijna acht jaar zzp’er. Helaas verdien ik nu echt te weinig. Acht weken geleden meldde ik dat bij de gemeente Haarlem en werd dat direct afgewezen omdat ik zzp’er was. Eerst moest iedereen zzp’er worden, nu is dat blijkbaar afkeurenswaardig. In de tussentijd sprak ik talloze mensen. Op een enkel persoon na was er niemand die luisterde.

Hoe kun je zonder te luisteren, weten wat het probleem is wat opgelost moet worden? Veel professionals voeren onbedoeld hun trucje uit en luisteren maar half om vervolgens uit mijn verhaal dat deel te halen dat bij hun trucje aansluit. Dat ze niet luisteren beseffen ze niet eens. Als ik dat zeg, worden ze ook nog eens kwaad. Ik word dan niet alleen niet geholpen, maar moet ook nog proberen die professionals gerust te stellen dat ik wel snap dat ze het vriendelijk bedoelen. Dat denk ik ook echt, maar de begeleiding helpt alleen niet.

Wie heeft verzonnen dat als iemand een opleiding heeft, het wel goed komt? Van het UWV kreeg ik recent het advies om al mijn opleidingen van mijn cv te strepen. Hoe meer ik mezelf uitgum, hoe beter. Als dat niet helpt, krijg ik coaching, want er is blijkbaar iets vreselijk mis met me. Ik heb oneindig veel diploma’s en ben suf gecoacht. Als je maar positief genoeg bent, komt het goed. Elke keer gevolgd door een advies dat ik braaf opvolg, niets oplevert en me onnodig veel energie kost. Als ik de elfde keer nee zeg tegen een advies dat ik al minstens tien keer volgzaam heb uitgevoerd, heet dat niet realistisch maar negatief. Wat er ook gebeurt, het ligt altijd aan mij volgens die hulpverlener die zelf nooit een oplossing biedt. Ik was tot nu toe 18 jaar heel positief en solliciteerde/netwerkte zeer actief. Wanneer komt eindelijk het moment dat er iemand bedenkt dat het ook aan de inflexibele arbeidsmarkt kan liggen?

De gemeente Haarlem wil dat ik weer met iemand anders ga praten. Dat is het antwoord na acht weken wachten op geld om te eten. Nee, ik wil eten in plaats van praten. In de tussentijd zou ik graag het geld ontvangen dat al die begeleiding kost. Niet om op vakantie te gaan, maar wel om mijn huis en eten te betalen. Is dat echt te veel gevraagd? En, voor dat geld leg ik ook graag de begeleiding uit hoe effectief luisteren is.

PS
Vandaag 2 december vertelde ik mijn verhaal weer aan een wijkcoach of zoiets. Ze was super aardig, had uitstekende gespreksvaardigheden, maar ze kan niets voor me betekenen. Ook weer afgevinkt. En nu?