Discriminatie van ex-covid- patiënten

Vandaag sla ik de krant open en lees ik dat mensen die covid hebben gehad om een onduidelijke reden meer waard zijn dan andere Nederlanders. Het advies is dat alle patiënten – dus niet alleen die op de intensive care lagen – gratis een half jaar herstelzorg kunnen krijgen. Deze kan maximaal bestaan uit vijftig fysio- of oefentherapiesessies, acht uur ergotherapie en zeven uur advies van een diëtist. Na een half jaar kan een medisch specialist besluiten de herstelzorg met een half jaar te verlengen. Hoe oneerlijk is dat dat chronisch zieken deze kosten altijd zelf moeten betalen?

 

 

 

 

Praktisch bezwaar

Een groot deel van de patiënten is niet getest op het hebben van het virus omdat er aanvankelijk geen testen beschikbaar waren. Hoe gaan we dat doen? Wie zegt nu dat deze mensen niet al moe waren vanwege een burn-out, depressie of andere onderliggende ziektes? Kan de huisarts gewoon gokken of dat iemand covid had? Betekent dat dan dat op basis van subjectieve info iemand wel of niet voor een vergoeding in aanmerking komt? Nee toch?

Helpt klassieke fysio?

Na covid hebben patiënten allerlei restklachten zoals moe, spierzwakte en concentratieproblemen. Voor deze groep mensen is de context essentieel. Bewegen is altijd goed is het mantra, maar voor mensen die uitgeput moe zijn geldt dat niet altijd .De restverschijnselen van covid lijken op de klachten van mensen die chronisch moe zijn of langdurig pijn hebben. Voor die klachten is het uit de literaturr niet aannemelijk dat klassieke fysiotherapie de gezondheid substantieel zal verbeteren, terwijl er 50 sessies kunen worden vergoed. Psychosomatische fysiotherapie zal waarschijnlijk veel meer opleveren.

Chronisch moe

Ik ben zo iemand die al twintig jaar chronisch moe is en dus helaas goed weet hoe dat voelt om uitgeput te zijn. Ik heb mijn hele leven al een gezonde leefstijl. Helaas, het leven is niet zo maakbaar als gezonde mensen lijken te denken. Ik heb gezocht, gezocht en gezocht naar een oplossing maar die was er niet. De huisarts stelde psychosomatische fysio voor maar ik hield dat af omdat ik dat niet kan betalen.Tot ik in november 2019 fysiek steeds minder kon en dat niet vol te houden was. Ik ben gestart met psychosomatische fysio om te leren hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Ik weet nog niet hoe ik dat de komende maanden ga betalen. Het is zo  noodzakelijk dat ik er toch mee ben gestart en heeft me tot nu toe (relatief) veel energie opgeleverd. Bovendien bespaar ik hierdoor duurdere zorg die was ontstaan als ik niets had gedaan.

Waarom wel de lasten en niet de lusten?

Ik leef al 15 jaar van (veel) minder dan het minimumloon. Waarom moet ik nu direct mee betalen aan duurdere zorg omdat alles wordt vergoed voor ex-covid-patiënten terwijl ik met een zeer laag inkomen mijn fysio zelf  moet betalen? In artikel 1 van de grondwet staat dat discriminatie is verboden.

“Zorginstituut kunnen jullie dit uitleggen?”

De oplossing

Betaal gewoon de fysio van langdurig zieken. Niet om hen te helpen, maar omdat de zorgkosten op de langere termijn goedkoper maakt en discriminatie voorkomt. En last but not least: veel mensen die chronisch ziek zijn hebben (te) weinig inkomsten om hun (extra) zorgkosten te betalen. Aanhoudelijke zorgen over geld maakt mensen niet gezonder. In een land waar we miljarden over hebben voor het redden van KLM is er vast ook nog wat geld voor het ondersteunen van kwetsbare mensen. Laten we mensen steunen, in plaats van bedrijven. Niet alleen mensen die covid hadden, maar iedereen die dat nodig heeft.

PS

Mochten werkgevers dit lezen: fysiek moet ik erg op mijn grenzen passen. Ik kan wel werken zolang het niet fysiek is. Ik wil nog steeds graag als bron- en contactonderzoeker (in Haarlem) aan de slag. Een tip voor werk? Ik hoor het graag.